Mo nie lubi czytać.
Niby ma dopiero 7 lat, niby jeszcze ma czas, ale ja w jej wieku przecież odkryłam już rozkosz czytania. A tu czytamy z nią codziennie, kupujemy komiksy i śmieszne książki dla dzieci, sami czytamy bez ustanku (choć większość, niestety, na komputerze), a ta ciągle jeszcze traktuje czytanie jak karę. Oboje jesteśmy humanistami, dziadkowie ze strony Mi to polonistka i poeta. Nagradzany, hehe, ale to inna historia.
Skąd się te dzieci biorą?
Jest za to dobra z matmy. Następna. Kiedyś, dawno temu, nie wiem skąd – z przedszkola albo z internetu – przytargała dziewczyny nie są dobre z matmy. ‘Girls and NOT good at maths, mama!’. Strasznie mnie to wtedy ruszyło, wiadomo, cholerne stereotypy, choć myślałam, że może akurat ona nie jest dobra. Bywa. Nie każdy musi.
A tu się okazuje, że jest świetna. Uwielbia zadania domowe. Tak, jak czytanie, to ciągła walka – to jeszcze stronę, mówiłaś, że przeczytasz 4! Nie! nie nie nie! – z matmy robi dodatkowe zadania z RADOŚCIĄ. Podsumowanie tygodnia. Extra zagadki matematyczne. Ostatnio się nawet pomyliła i zrobiła zadania z miesiąca do przodu. Bez problemu. O przepraszam, jedyny problem jest taki, że nie umie przeczytać poleceń;D
Tablica Odjazdow 
takie pokolenie chyba… Ale i wrodzone predyspozycje chyba…
Wiesz. Moja córka nigdy nie lubiła opowieści. Żadne bajki, żadne historyjki o czymś. Miała może dwa lata jak zakrywała mi usta rękami i krzyczała “NIE MÓW” gdy próbowałam jej opowiadać lub czytać …
Dziś czyta, ale bardziej jakieś opowieści NON FICTION. Np. bardzo jej się podobała książka Revol o Nanga Parbat.
Ja nie dałam rady – bo wiedziałam jak się to skończyło, i że źle – to po co?
LikeLike
Czytałam moim chłopcom książki codziennie. Sama to zresztą bardzo lubiłam. A oni przy nich usypiali.
Teraz wystarczy, że wezmę koziołkom książkę od biologii, historii lub geografii i czytam za nich, by im coś do łba weszło- i zasypiają przy biurku. Więc uważaj…
Ale z matmy są ok, więc spoko 🙂
LikeLike